Co to jest rektoskopia i kiedy zaleca się wykonanie tego badania?

Rektoskopia to jedno z badań, jakie wliczają się do medycznej dziedziny z zakresu proktologii. Wykonuje się je w celu określenia stanu błony śluzowej jelita grubego – najczęściej ostatniego odcinka. Badanie tego rodzaju umożliwia diagnostykę schorzeń, które wiążą się ze stanami zapalnymi, owrzodzeniami albo zmianami nowotworowymi.

Na czym polega rektoskopia?

Nie da się ukryć, że rektoskopia zalicza się do badań niezbyt przyjemnych, często też krępujących. Jest jednak z całą pewnością najskuteczniejszą metodą diagnostyczną.

W pierwszej kolejności proktolog wykonuje badanie per rectum – jest wtedy w stanie ocenić występowanie wyczuwalnych zmian w odbycie, na przykład guzków, żylaków czy owrzodzeń. Dopiero później podaje się miejscowe znieczulenie oraz wprowadza do odbytu rektoskop, mniej więcej na odcinek 5 centymetrów w głąb. Warto zaznaczyć, że podczas tego badania możliwa jest nie tylko ocena odcinka odbytu, ale również pobranie próbek histopatologicznych czy bakteryjnych do wnikliwej analizy laboratoryjnej.

Czy pacjent wymaga specjalnego przygotowania do badania?

Przygotowanie do badania niezbędne jest dzień przed jego realizacją. Pacjent powinien wykonać specjalną wlewkę do odbytu – odpowiedni preparat zaleci proktolog. Warszawa dysponuje nimi najczęściej bez recepty. Taką samą wlewkę doodbytniczą należy wykonać również na 3 godziny przed badaniem.

Wskazania do wykonania badania

Rektoskopia to jedno z podstawowych badań diagnostycznych w zakresie proktologii. Pacjent, który odczuwa niepokojące objawy, powinien wybrać się do specjalisty, jakim jest proktolog. Warszawa i inne miasta w naszym kraju dysponują sporą liczbą takich medyków. Pierwsze symptomy, jakie powinny zaniepokoić, to między innymi:

– ból odbytu,

– krwawienie lub wydzielina,

– zmiana wypróżnień,

– świąd lub pieczenie odbytu.

Takich objawów nie należy bagatelizować. Pamiętajmy, że nowotwór odbytu jest coraz częściej rozpoznawany już w zaawansowanej fazie choroby. Wszystko dlatego, że pacjenci udają się do lekarza dopiero wtedy, gdy objawy są tak silne, że nie pozwalają im normalnie funkcjonować.